Jak układa się maszyna do szycia?

Maszyna do szycia pojawiła się na rosyjskich ladach w połowie XX wieku i niezwykle szybko stała się nieodzownym pomocnikiem w każdej sowieckiej rodzinie. To narzędzie techniczne z powodzeniem zastąpiło igłę i nitkę w rękach szwaczki. W swojej doskonałości maszyna do szycia nie zatrzymała się, a dziś rynek jest niesamowity maszyny, z których może korzystać zwykły człowiek na ulicy, który w ogóle nie ma szycia umiejętności.

Wewnętrzna struktura maszyny do szycia

Przeciętny użytkownik widzi tylko powłokę, pod którą ukrywa się sprytny mechanizm, o którym teraz będziemy rozmawiać.

Być może najważniejszym szczegółem, nawet w najnowocześniejszej maszynie do szycia, jest prom. Czółenko to działająca część maszyny, która jest z reguły wykonana z drewna i była używana nawet w krosnach. Służy do przesuwania wątków poprzecznych podczas procesu wytwarzania.

Rozważmy szczegółowo, w jaki sposób podstawowe mechanizmy wchodzą w interakcję z promem i wnętrze całej maszyny. Pod igłą za chowanymi drzwiami (u dołu) znajduje się spinka do włosów, delikatnie wyciągając tę ​​część lekko nieznacznie przesuwając się do siebie i do góry. Czasami do tego konieczne jest odłożenie zajęcia.

Funkcje techniczne

Wewnątrz spinki znajduje się cewka z nitką. Nić jest rozciągana w taki sposób, że po obróceniu koła zamachowego jest umieszczona równolegle do górnej nici.

Napięcie dolnej nici reguluje śruba umieszczona na spince, ważne jest, aby pamiętać, że jeśli górna i dolna nić będą mocno rozciągnięte, nieuchronnie doprowadzi to do częstych przerw. Optymalne napięcie - trochę mocniej niż przeciętnie, niezależnie od nici, nie zwisało. Shuttle, kładąc nitkę, również ją ciągnie.

Na cewce, o której już wspominaliśmy, są zwykle szczeliny i wycięcia. Zasadniczo są one używane do nawijania wątku na dysku. Nie zawsze jest to używane w konkretnym trybie pracy.

Jeśli uważnie rozpatrzysz sworzeń, możesz zobaczyć jego występ, to on odgrywa rolę elementu ustalającego, nie pozwalając swojemu obrotowi obracać się razem z cewką.

Część, która obraca się wokół spinki do włosów, jest tym samym czółenkiem. Mechanizm zapewnia jego stabilny ruch wzdłuż danej trajektorii. Nawet niewielkie odchylenie, gdy porusza się wahadłowiec, prowadzi do nierównomiernego nałożenia poprzecznej nici.

Regulacja, naprężenie nici

Pierwszą rzeczą, której potrzebujemy, jest zwrócenie uwagi na uchwyt igły. W nim z obu stron znajdują się otwory na śruby i są one przez nie naprawiane. Jeden ma płaską głowę, którą musimy dostosować. Dzieje się tak, wyciągając go. Ale wcześniej musisz lekko przesunąć igłę, dystansując ją od promu, to jest przerwa i pozwala na regulację. Luka jest bardzo mała i ta przestrzeń wystarcza na odbudowanie mechanizmu, tak jak wymaga tego wykonawca. Ważne jest, aby przy zmianie luki bardzo problematyczne było przywrócenie jej poprzedniego stanu.

Ważne jest prawidłowe umieszczenie nici w uchwytach igły. Faktem jest, że igła jest nierówna pod względem swoistości, jeśli ją weźmiesz i obrócisz, to z drugiej strony powstaje luka, na którą nie możesz pozwolić. Odległość do haka w nowej maszynie do szycia nie przekracza 5 mm., A jeśli igła jest zgubiona, rośnie do milimetra. Efekt ten uzyskuje się ze względu na spłaszczoną powierzchnię na końcu igły i konieczne jest jej prawidłowe umieszczenie w uchwycie igły. Takie urządzenie do szycia jest uniwersalne, niezależnie od ceny i producenta.

W zależności od typu maszyny do szycia igły mogą być ruchome i mogą być statyczne. Jeśli uchwyt igły jest nieruchomy, wówczas konieczne jest wyregulowanie całego korpusu wahadłowego. Korekta w tym przypadku zostanie dokonana poprzez usunięcie całego ciała. Następnie, umieszczając podkładki pod punktami mocowania, można ustawić przybliżoną szczelinę, dzięki której wózek może gładko ułożyć nitkę. Tego rodzaju dostosowanie jest bardzo pracochłonne i nie obejdzie się bez długiego czasu.

Maszyna do szycia

Konstrukcja maszyny do szycia jest bardzo trudna dla zwykłego użytkownika, który nie zna szczegółów projektu, ale zasada działania tego urządzenia jest bardzo prosta i zrozumiała.

Dotykając promu, igła porusza się wzdłuż określonej trajektorii, przewijając górny sznur, nieuchronnie skręcając od dołu. Dzięki tak zaprogramowanemu ruchowi igły zdolność maszyny do wykonywania skomplikowanych wzorców technicznych, z którymi szwaczki nie mogą sobie poradzić, jest ukryta. W niektórych modelach igła znajduje się nieco z boku, tworząc krawędzie.

Jeśli zagłębimy się w mechaniczne rozdrobnienie, to należy powiedzieć, że wałek znajduje się pośrodku. Jest on połączony z osią koła zamachowego, a po obu stronach środka znajdują się dwa drążki, które są niezbędne dla maszyny. Ciągle, synchronicznie się obracają, uruchamiając mechanizm. Pierwszy pręt ma ważny detal, który wygląda jak klucz, ta część porusza się wzdłuż danej trajektorii wzdłuż ścieżki tkaniny. Drugi pręt zawiera krzywkę, która jest włożona w szczelinę. To on jest odpowiedzialny za zniesienie tego szczegółu.

We wszystkich modelach występuje rodzaj połączenia kilku części, takich jak "Swallowtail". To połączenie napędza zęby. Długość ściegu można również regulować poprzez zmianę huśtawki. Huśtawka z kolei zmienia się, obracając dźwignię, która jest mocno przymocowana do "swallowtail".

Aby wyregulować górną nić, nić musi zostać wyrzucona lub poluzowana Śruba znajdująca się nad uchwytem igły w tym samym miejscu znajduje się w uszach, co nie pozwala na poluzowanie nici.

Urządzenie maszyny do szycia zawiera tak ważny element jak uzwojenie. Jeśli zwrócisz uwagę na koło zamachowe, zauważysz pierścień zaciskowy (na nim znajduje się wał), na którym istnieje ryzyko pod nim znajduje się ucho z kołem. Cewka znajduje się wyżej i jest umieszczona na słupie. Z cewki nici trafiają na szpulkę do nawijania. Gdy napęd maszyny zacznie działać, pierścień zaciskowy zacznie się obracać. Shuttle wpływa również na napięcie nici, więc powinieneś monitorować jej stan. Szybkość rotacji, aw konsekwencji liczba ściegów na jednostkę czasu w nowoczesnej maszynie jest bardzo duża. Pozwala to, bez trzymania nici w krótkim czasie, na tworzenie złożonych rysunków, nie mając umiejętności szwaczek. Technika ta znacznie uprościła pracę, zarówno w dużej produkcji odzieży, zmniejszając czas szycia, jak i zwykłej gospodyni domowej.